Rzeżączka to choroba, która nie zawsze powoduje objawy po zakażeniu. Jednak nieleczona rzeżączka może spowodować powikłania w późniejszym życiu. Zazwyczaj leczenie rzeżączki lub rzeżączki, które należy wykonać, aby bakterie się nie rozprzestrzeniły, polega na przyjmowaniu antybiotyków. Zapoznaj się z poniższym wyjaśnieniem, aby dowiedzieć się, jaki rodzaj leku jest odpowiedni do leczenia rzeżączki, chodź!
Jakie są opcje leków w leczeniu rzeżączki?
Rzeżączka lub rzeżączka to choroba przenoszona drogą płciową, która może być przenoszona przez seks oralny, analny lub pochwowy.
Początkowym leczeniem rzeżączki jest podanie antybiotyków. Niektóre stany pacjentów, którym zaleca się wstępne leczenie, a mianowicie:
- Osoba z pozytywnym wynikiem testu na rzeżączkę.
- Osoba, która uprawiała seks w ciągu ostatnich 60 dni z osobą, u której zdiagnozowano rzeżączkę.
- Noworodki, których matki są zakażone bakteriami wywołującymi rzeżączkę.
Nadal musisz przyjmować antybiotyki na rzeżączkę (rzeżączkę), nawet jeśli używasz prezerwatywy podczas stosunku z partnerem, u którego stwierdzono rzeżączkę.
Nawet jeśli Twój partner jest bezobjawowy, ale zdiagnozowano rzeżączkę, zaleca się również poddanie się leczeniu.
Cytowane ze strony internetowej Amerykańskiego Centrum Kontroli i Prewencji Chorób, CDC, oto niektóre rodzaje antybiotyków stosowanych w leczeniu rzeżączki (rzeżączki):
1. Ceftriakson
Ten antybiotyk podaje się przez wstrzyknięcie dożylne (naczynie krwionośne) przez 30-60 minut.
W leczeniu rzeżączki lek ten podaje się nawet 500 miligramów (mg) w pojedynczej dawce dla pacjentów ważących mniej niż 150 kilogramów (kg).
Tymczasem osobom o wadze równej lub większej niż 150 kg lekarze mogą podawać ceftriakson nawet 1000 mg lub 1 gram (gr).
Ten antybiotyk jest zwykle przyjmowany razem z lekiem azytromycyną, aby zahamować wzrost bakterii, które dostały się do krwioobiegu.
2. Azytromycyna
Ten antybiotyk jest stosowany w leczeniu rzeżączki poprzez hamowanie rozwoju bakterii. Azytromycyna jest dostępna w postaci tabletek i płynów przyjmowanych doustnie (napój).
Azytromycyna może leczyć rzeżączkę, przyjmując ją z jedzeniem lub bez jedzenia raz dziennie w dawce 1 grama przez 1-5 dni.
W leczeniu rzeżączki lek azytromycynę przyjmuje się razem z ceftriaksonem we wstrzyknięciu (zastrzyk).
3. Cefiksym
Ten antybiotyk jest stosowany jako substytut, gdy ceftriakson nie jest dostępny. Lek ten działa poprzez hamowanie wzrostu bakterii wywołujących rzeżączkę.
Cefiksym można podawać, jeśli osoby cierpiące na rzeżączkę nie mają powikłań. Cefiksym jest dostępny w postaci tabletek, kapsułek i płynów do przyjmowania doustnie.
Zazwyczaj cefiksym jest przyjmowany z posiłkiem lub bez posiłku najpierw co 12 lub 24 godziny.
W ramach leczenia rzeżączki lek ten podaje się w pojedynczej dawce 800 mg i zwykle w połączeniu z antybiotykiem azytromycyną.
4. Gentamycyna
Gentamycynę można stosować jako alternatywę, jeśli ceftriakson nie jest dostępny. Lek, który można zastosować w leczeniu rzeżączki, podaje się w postaci iniekcji (zastrzyku) 240 mg w 1 dawce.
Podobnie jak ceftriakson, również gentamycynę należy podawać razem z azytromycyną aż 2 gramy w 1 dawce.
5. Doksycyklina
Ten antybiotyk jest stosowany jako sposób leczenia rzeżączki poprzez hamowanie białek, które mogą wywołać wzrost bakterii.
Doksycyklinę można stosować przez 10-14 dni w dawce 100 mg. Leki na rzeżączkę (rzeżączkę) podaje się zwykle dodatkowo z pojedynczą dawką ceftriaksonu.
Połączenie doksycykliny i ceftriaksonu podaje się, gdy infekcja rzeżączki spowodowała zapalenie miednicy.
6. Erytromycyna
Erytromycyna jest antybiotykową maścią w kroplach zalecaną do stosowania u noworodków w leczeniu i profilaktyce rzeżączkowego zapalenia spojówek (zapalenie spojówek oka).
Jeśli lekarz poda 1 dawkę antybiotyków, upewnij się, że podajesz ją dziecku zgodnie z zaleceniem lekarza.
Pomijanie dawki lub nieprzyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami może utrudnić wyleczenie infekcji rzeżączki.
Objawy rzeżączki, które nie ustępują, mogą być spowodowane kolejną infekcją rzeżączki lub niepowodzeniem w leczeniu.
Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że bakterie wywołujące rzeżączkę są już oporne na niektóre antybiotyki. Tak więc w tym stanie lekarz może podać inny rodzaj antybiotyku, aby wyleczyć infekcję.
W niektórych przypadkach osoby cierpiące na rzeżączkę mogą również zarazić się chlamydią. Dlatego leczenie rzeżączki może również obejmować antybiotyki, które są w stanie leczyć chlamydię.
Czy istnieje lekarstwo na rzeżączkę inne niż antybiotyki?
Jak dotąd nie ma leków ziołowych ani leków, które można swobodnie kupić w aptekach, aby leczyć rzeżączkę. Jeśli już, badania nie wykazały wystarczająco dużo, aby pokazać, jak skuteczny jest lek.
Leki na rzeżączkę można uzyskać wyłącznie na podstawie recepty lekarza, aby infekcja nie rozwijała się i nie powodowała powikłań.
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie rzeżączkę, musisz zwrócić uwagę na kilka rzeczy, takich jak:
- Weź pełny cykl antybiotyków zgodnie z zaleceniami lekarza, dopóki nie zostaniesz uznany za wyleczony.
- Unikaj seksu przez jakiś czas podczas leczenia.
- Jeśli otrzymasz 1 dawkę antybiotyku, odczekaj co najmniej 7 dni po ustąpieniu leku, zanim będziesz mógł uprawiać seks
- Kiedy możesz uprawiać seks, staraj się zawsze używać prezerwatywy.
- Upewnij się, że twój partner również skonsultuje się z lekarzem, aby sprawdzić, czy infekcja rozprzestrzeniła się na inne osoby, nawet jeśli może nie mieć objawów rzeżączki.
Jeśli objawy nie ustąpią lub pojawią się nowe objawy, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Możesz potrzebować innych antybiotyków i dalszych testów.
Co się stanie, jeśli rzeżączka nie zostanie wyleczona?
Wcześnie leczona rzeżączka nie powoduje długotrwałych problemów. Z drugiej strony, jeśli ta choroba nie jest leczona, może powodować wiele powikłań.
Dzieje się tak, ponieważ infekcja rzeżączki może rozprzestrzenić się na inne części ciała poza narządami płciowymi, a mianowicie stawy, skórę, serce, do krwi.
Ten stan jest znany jako rozsiane zakażenie gonokokowe. Jeśli wystąpi ten stan, leczenie zwykle odbywa się poprzez podanie kroplówki dożylnej i hospitalizację.
W porównaniu z mężczyznami kobiety są bardziej narażone na długotrwałe powikłania, jeśli infekcja rzeżączki nie jest leczona.
Zakażenie rzeżączki u kobiet zagrożonych zajęciem układu rozrodczego, w tym macicy, jajowodów (jajowodów) i jajników (jajników).
Powikłania, które zwykle występują u kobiet z powodu infekcji rzeżączki bez leczenia, to choroba zapalna miednicy i ciąża pozamaciczna (ciąża pozamaciczna).
Te komplikacje są z pewnością niebezpieczne i mogą zagrozić Twojemu życiu. Dlatego należy regularnie sprawdzać stan swojego organizmu i odpowiednio go leczyć.
Badania przesiewowe w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową mogą być również środkiem zapobiegawczym w przypadku rzeżączki. Nie wahaj się skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią niepokojące objawy.
