Każdy ma nerkę w swoim ciele. Podobnie jak inne części ciała, ten narząd, zwany również nerką, ma swoją własną część i sposób działania, aby utrzymać ciało w zdrowiu. Aby łatwiej uniknąć choroby nerek, najpierw zidentyfikuj anatomię nerki, od jej funkcji po sposób jej działania.
Anatomia nerek człowieka
Nerki są jednym z ważnych narządów ciała, które filtrują krew. Ten organ w kształcie fasoli znajduje się wzdłuż mięśniowej ściany pleców (tylny mięsień jamy brzusznej).
Ogólnie rzecz biorąc, nerki mają wielkość pięści i są wyposażone w parę moczowodów, pęcherz i cewkę moczową. Trzy części nerek działają na wydalanie moczu z organizmu.
Ludzie mają parę nerek, których lewa strona jest nieco wyższa niż prawa nerka. Wynika to z obecności wątroby, która popycha prawą nerkę.
Nerki są również chronione przez żebra i mięśnie pleców. Tymczasem tkanka tłuszczowa (tkanka tłuszczowa) otacza nerki i działa jak poduszka ochronna dla nerek.
Anatomię nerek dzieli się na trzy części, zaczynając od części zewnętrznej do wewnątrz, a mianowicie korę nerkową, rdzeń nerkowy i miedniczkę nerkową.
1. Kora nerkowa
Najbardziej zewnętrzna część nerki nazywana jest korą. Kora nerkowa jest na ogół otoczona torebką nerkową i warstwą tłuszczu, która służy do ochrony wewnętrznych struktur narządu przed uszkodzeniem.
2. Rdzeń nerkowy
Rdzeń jest delikatną tkanką nerek. Ta część nerki składa się z pętli Henlego i piramid nerkowych, które są małymi strukturami zawierającymi nefrony i kanaliki. Te kanaliki służą do transportu płynów, które dostają się i wydalają mocz z nerek.
3. Miednica nerkowa
Omówienie anatomii nerek nie byłoby kompletne bez wyjaśnienia miedniczki nerkowej. Miednica nerkowa jest przestrzenią w kształcie lejka i znajduje się w najbardziej wewnętrznej części nerki. Ta część nerki służy jako droga dla płynu w drodze do pęcherza.
Pierwsza część miedniczki nerkowej zawiera kielichy , czyli mała komora w kształcie miseczki, która zbiera płyn, zanim przeniesie się do pęcherza. Następnie płyn dostanie się do wnęki, która jest małym otworem, który odprowadza płyn do pęcherza.
Funkcja nerki
Po omówieniu anatomii nerki ważne jest również poznanie funkcji tego narządu, który ma długość 12 cm i szerokość 6 cm. W ten sposób możesz zachować dobre zdrowie nerek i zmniejszyć ryzyko chorób.
Tak jak każdy inny narząd, nerki odgrywają ważną rolę w przeżyciu człowieka. Powodem jest to, że główną funkcją nerek jest filtrowanie odpadów i płynów z organizmu, zarówno z pożywienia, leków, jak i substancji toksycznych.
Normalnie nerki mogą codziennie filtrować 120-150 litrów krwi. Filtrowanie krwi zwykle wytwarza 2 litry odpadów, które należy wydalić z 1-2 litrami moczu.
To właśnie sprawia, że nerki są wyposażone w parę moczowodów, pęcherz i cewkę moczową.
Oprócz usuwania produktów przemiany materii z organizmu, nerki również ponownie wchłaniają substancje potrzebne organizmowi, takie jak aminokwasy, sód, cukier i inne składniki odżywcze. Na czynność nerek mają również wpływ nadnercza znajdujące się w górnej części każdej nerki.
Nadnercza wytwarzają następnie hormon aldosteron, który jest hormonem absorbującym wapń z moczu do naczyń krwionośnych. Dzieje się tak, aby organizm mógł go ponownie wykorzystać.
Oprócz hormonów odpowiedzialnych za filtrowanie krwi, nerki wytwarzają również inne hormony nie mniej ważne dla organizmu, a mianowicie:
- Erytropoetyna (EPO), hormon stymulujący szpik kostny do produkcji czerwonych krwinek,
- Renina, hormon kontrolujący ciśnienie krwi
- Kalcytriol, aktywna forma witaminy D, która pomaga w utrzymaniu zdrowych kości.
Jak działają nerki
Źródło: Western Alliance Każda zdrowa nerka składa się z około miliona nefronów, anatomicznej części nerki, która odgrywa rolę w filtrowaniu krwi. Oprócz funkcji filtrowania krwi, nefrony rozkładają również składniki odżywcze i pomagają rozpraszać odpady z przefiltrowanych wyników.
Ogólnie rzecz biorąc, każdy nefron ma filtr (filtr), a mianowicie kłębuszki i kanaliki. Część nerki przechodząca przez korę i rdzeń działa w czterech etapach, a mianowicie:
Pierwszy etap
Każda anatomia nerek współpracuje ze sobą, filtrując krew i wytwarzając mocz, który zawiera odpady i nadmiar płynów do wydalenia. Pierwszym krokiem, który zrobią nerki, jest przefiltrowanie krwi.
Proces filtrowania krwi jest zwykle wspomagany przez kłębuszki, które są filtrem będącym częścią ciałka nerkowego (ciało malpighian). Krew płynąca z aorty przez tętnice nerkowe do ciała Malpighiana do przefiltrowania.
Pozostałość z tego filtra nazywa się moczem pierwotnym. Pierwotny mocz zazwyczaj zawiera wodę, glukozę, sól i mocznik. Trzy związki wejdą i będą tymczasowo przechowywane w kapsule Bowmana.
Drugi etap
Pierwotny mocz przechowywany w kapsule Bowmana przechodzi następnie do kanału zbiorczego. W drodze do przewodu zbiorczego proces tworzenia moczu następuje poprzez etap reabsorpcji.
Oznacza to, że substancje, które nadal mogą być używane, takie jak glukoza, aminokwasy i niektóre sole, zostaną ponownie wchłonięte. Ta reabsorpcja jest realizowana przez proksymalny kanalik i pętlę Henlego.
Proces ten wytwarza następnie mocz wtórny, który zwykle zawiera wysoki poziom mocznika.
Trzecia faza
Aby czynność nerek działała prawidłowo, nie chodzi tylko o wytwarzanie wtórnego moczu. Wydalanie substancji (augmentacja) jest ostatnim etapem pracy anatomii nerki.
Wytworzony mocz wtórny spłynie do kanalika dystalnego. Proces ten przechodzi przez naczynia włosowate krwi, które mają na celu uwolnienie substancji, które nie są potrzebne organizmowi.
Tak więc mocz, który zostanie wydalony przez organizm, może również powstać z wyników filtrowania krwi.
Czwarty etap
Gdy pęcherz jest pełny, do mózgu zostanie wysłany sygnał, aby natychmiast udać się do toalety. Po opróżnieniu pęcherza mocz wypływa z organizmu przez cewkę moczową, która znajduje się w odcinku pęcherza.
Różne choroby nerek
Ważne jest poznanie anatomii nerki. Jest to konieczne, abyś mógł utrzymać dobre zdrowie nerek, aby zmniejszyć ryzyko choroby nerek.
Jeśli nie dbasz o swoje nerki, zwiększa się ryzyko choroby nerek. Powód, uszkodzenie nerek początkowo nie powoduje żadnych objawów, dopóki choroba nie wejdzie w stadium zaawansowane, które wymaga specjalnego leczenia.
Oto kilka chorób związanych z nerkami, o których musisz wiedzieć.
Zespół policystycznych nerek
Ta choroba nerek jest spowodowana zaburzeniem genetycznym. Politorbiele nerkowe mogą tworzyć torbiele w nerkach, co prowadzi do niewydolności nerek.
Kamienie nerkowe
Kamienie nerkowe to kryształy, które tworzą się w nerkach lub są znane jako kamienie moczowe. Te skały zwykle mogą wychodzić same. Zbyt duże kamienie nerkowe wymagają szczególnej pielęgnacji, aby nie blokować dróg moczowych.
Kłębuszkowe zapalenie nerek
Kłębuszkowe zapalenie nerek to stan zapalny, który występuje w kłębuszkach nerkowych lub małych naczyniach krwionośnych filtrujących krew. Jeśli występuje problem z kłębuszkiem, nerki nie mogą prawidłowo filtrować krwi, co może prowadzić do niewydolności nerek.
Ostre uszkodzenie nerek
Ostre uszkodzenie nerek występuje, gdy nerki nagle przestają działać. Ten stan występuje szybko i może prowadzić do gromadzenia się płynów i produktów przemiany materii, co powoduje uciążliwe objawy choroby nerek.
Przewlekła niewydolność nerek
Jeśli masz objawy choroby nerek przez ponad 3 miesiące, możesz mieć przewlekłą niewydolność nerek. Oznacza to, że czynność nerek nie jest już w stanie filtrować odpadów, kontrolować ilości wody w organizmie oraz poziomu soli i wapnia we krwi.
Jeśli nie zostanie natychmiast leczony, mogą wystąpić poważne powikłania, które mogą zagrażać życiu. Powodem jest to, że czynność nerek drastycznie się zmniejszyła, aby przeżyć leczenie nerek, takie jak dializa i przeszczep nerki.
Inne choroby nerek
Oprócz niektórych wymienionych powyżej problemów z nerkami, istnieje wiele innych chorób nerek, które są dość powszechne u ludzi, a mianowicie:
- infekcja nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek),
- obrzęk nerek (wodonercze) i
- rak nerki.
Nerki są jedną z najważniejszych części anatomii organizmu. Jeśli jedna część nerki zostanie uszkodzona, wpłynie to na zdrowie i jakość życia. Dlatego wskazane jest przeprowadzanie rutynowych badań nerek, zwłaszcza u osób zagrożonych.
