IV lub dożylnie to sposób podawania leków przez wstrzyknięcie lub wlew dożylny. W rzeczywistości samo dożylne oznacza „wewnątrz żyły”. Tak więc lek zostanie wprowadzony bezpośrednio do żyły za pomocą igły lub rurki zwanej cewnikiem IV. Ta procedura wstrzyknięcia dożylnego powinna być wykonywana przez lekarza.
Kiedy konieczne jest podanie dożylne?
Metoda wstrzyknięcia dożylnego to procedura medyczna, która musi być wykonywana przez i pod nadzorem lekarza. Zwykle ta metoda iniekcji dożylnej odbywa się w szpitalu w celu leczenia pacjentów, którzy potrzebują kontroli nad dawką leku. Metoda iniekcji dożylnej może również przyspieszyć wchłanianie leku przez pacjenta. Przykładami są pacjenci z zawałami serca, udarami lub zatruciem.
Wstrzyknięcie dożylne zostanie wykonane, gdy pacjent potrzebuje leków, których dawki należy powoli wprowadzać do organizmu. Zawory i węże stosowane w metodzie iniekcji dożylnej ułatwią personelowi medycznemu dostosowanie przepisanej dawki i czasu tak, aby lek mógł zostać prawidłowo wchłonięty.
Najczęstszy rodzaj dożylnego
Zwykle standardowy typ dożylny będzie stosowany krótkoterminowo lub maksymalnie 4 dni. Standardowe wstrzyknięcie dożylne wykorzystuje tylko igłę, którą należy wprowadzić do żyły w nadgarstku, łokciu lub tylnej części dłoni. Cewnik zostanie wtedy wprowadzony zamiast igły.
Standardowe cewniki dożylne są zwykle używane do następujących dwóch rodzajów metod IV:
- zastrzyk dożylny, za pomocą zwykłej strzykawki do wstrzyknięcia leku do cewnika. Służy do podawania leków do żyły już w jednej dawce.
- Infuzja dożylna, służy do dostarczania leków do żyły w sposób ciągły, ale stopniowo, polegający na wlewie z pompy i wlewie kroplowym.
Generalnie ten standardowy typ dożylny podaje się w przypadku hospitalizacji, operacji, środków przeciwbólowych, leczenia nudności lub antybiotyków.
Długotrwałe stosowanie dożylne
Jeśli metoda iniekcji dożylnej jest stosowana przez długi czas, jak u pacjentów po chemioterapii, zwykle personel medyczny będzie preferował stosowanie Centralny cewnik żylny (CVC) w porównaniu ze standardem IV. CVC jest zwykle wprowadzany przez żyłę w okolicy szyi, ramienia lub pachwiny.
Tak więc cewnik lub linia wprowadzania leku zostanie wykonana jako pierwsza na początku leczenia i nie zostanie usunięta do czasu zakończenia leczenia. CVC może być używany przez dłuższy czas, od kilku tygodni do kilku miesięcy.
Trzy główne typy CVC to:
- Cewnik centralny wprowadzony obwodowo (PICC) – wprowadza się do łokcia w ramieniu bezpośrednio do żyły.
- Cewnik tunelowy – Cewnik jest umieszczany w żyle szyi lub sercu podczas krótkiego zabiegu chirurgicznego.
- Wszczepiony port – wszczepiane lub wszczepiane pod skórę w żyle szyi lub klatki piersiowej, zwykle stosowane podczas operacji.
Aby dowiedzieć się, jakiego rodzaju dożylnego potrzebujesz, skonsultuj się z lekarzem.
Skutki uboczne stosowania dożylnego
Chociaż ta czynność jest dość bezpieczna, ale skutki uboczne, które mogą wynikać z zastosowania dożylnego, to:
- Zakażenie w miejscu wstrzyknięcia.
- Uszkodzenie naczyń krwionośnych w miejscu wstrzyknięcia.
- Zator powietrzny (powstawanie pęcherzyków powietrza w sercu i płucach, które mogą blokować przepływ krwi.
- Krzepnięcie krwi.
Grupa Hello Health nie udziela porad medycznych, diagnozy ani leczenia.
