Zdrowie

Tarczyca: choroby, objawy i środki zaradcze na choroby tarczycy szyi

Hormony są jednym z głównych składników, których nigdy nie można oddzielić, aby wspierać wszystkie funkcje organizmu. Oprócz mózgu, jednym z innych miejsc produkcji hormonów jest tarczyca, która znajduje się w szyi. Tarczyca wytwarza hormony przydatne we wszystkich procesach zachodzących w organizmie. Aby lepiej zrozumieć, zanurz się głębiej w ten ważny gruczoł, chodźmy!

Czym jest tarczyca?

Tarczyca to mały gruczoł w kształcie motyla, umiejscowiony u podstawy szyi, tuż pod jabłkiem Adama i nad mostkiem. Tarczyca odpowiada za produkcję hormonów. Dzięki wytwarzanym hormonom tarczyca jest przydatna w prawie wszystkich procesach metabolicznych w organizmie.

Ponadto tarczyca reguluje również energię w ciele, temperaturę ciała i wzrost tkanek ciała. Hormon wytwarzany przez tarczycę wpływa również na pracę innych narządów ciała, takich jak serce, trawienie, mięśnie i układ nerwowy.

Problemy z tarczycą powodują choroby

Podobnie jak wiele innych narządów w ciele, praca tarczycy może zostać zakłócona, powodując problemy. To zaburzenie występuje, gdy w organizmie występuje brak równowagi hormonów tarczycy, co z kolei powoduje chorobę tarczycy.

Choroba tarczycy występuje, gdy występuje problem z tarczycą w szyi, która wytwarza hormony. Tak, czasami produkcja hormonów wytwarzanych przez ten jeden gruczoł może stać się mniej aktywna (niedoczynność tarczycy), tak że produkcja hormonów nie wystarczy. Lub odwrotnie, ten gruczoł może być nadczynny (nadczynność tarczycy), przez co wytwarza zbyt dużo hormonów.

W rezultacie, jeśli ten stan nie jest odpowiednio leczony, z pewnością może powodować obrzęk tarczycy w szyi. Chociaż może ją doświadczyć każdy, ta choroba, która atakuje tarczycę, jest częściej spotykana u kobiet niż u mężczyzn.

Skutki choroby tarczycy mogą powodować dyskomfort. Jednak większość stanów spowodowanych zaburzeniami tarczycy można właściwie leczyć, jeśli zostaną odpowiednio zdiagnozowane i leczone.

Przyczyny choroby tarczycy

Choroba tarczycy jest zwykle spowodowana produkcją hormonów wytwarzanych przez ten gruczoł, które nie są wystarczające do pracy zgodnie z jego funkcją.

Kiedy tarczyca na szyi nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów, równowaga reakcji chemicznych w twoim ciele może zostać zakłócona. Istnieje kilka podstawowych przyczyn, w tym choroby autoimmunologiczne, leczenie nadczynności tarczycy, radioterapia, chirurgia tarczycy i niektóre leki.

Hormony wytwarzane przez tarczycę to trójjodotyronina (T3) i tyroksyna (T4). Te dwa hormony mają ogromny wpływ na Twoje zdrowie i wpływają na wszystkie aspekty Twojego metabolizmu.

Hormony wytwarzane przez tarczycę w szyi regulują również wykorzystanie przez organizm tłuszczów i węglowodanów, pomagają kontrolować temperaturę ciała, wpływają na tętno i pomagają regulować produkcję białka.

Choroba tarczycy może być również wywoływana przez infekcje, takie jak wirusy lub bakterie, które działają w taki sam sposób jak przeciwciała. W rezultacie infekcje wirusowe lub bakteryjne spowodują zapalenie tarczycy.

Z drugiej strony wiadomo, że leki takie jak interferon i amiodaron powodują uszkodzenie komórek tarczycy, powodując chorobę tarczycy.

Ponadto nadczynność lub nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy) jest często powodowana przez chorobę Gravesa-Basedowa, toksyczne wole wieloguzkowe, toksyczny gruczolak i różne inne choroby.

Jakie są objawy choroby tarczycy?

Istnieją różne objawy choroby tarczycy w zależności od pierwotnej przyczyny, a mianowicie:

Nadczynność tarczycy

Objawy choroby tarczycy spowodowanej nadczynnością tarczycy dzielą się na dwa, mianowicie objawy ogólne oraz objawy charakterystyczne dla narządów, w których działa ten hormon.

Częste objawy nadczynności tarczycy nie są odporne na gorące powietrze, łatwo się męczą, powiększona szyja, utrata masy ciała, częsty głód, częste wypróżnienia.

Tymczasem specyficzne objawy nadczynności tarczycy to:

  • Układ pokarmowy: przejadanie się, pragnienie, wymioty, trudności w połykaniu, powiększona śledziona.
  • Układ rozrodczy: zaburzenia cyklu miesiączkowego, obniżone libido, niepłodność, ginekomastia u mężczyzn.
  • Skóra: nadmierna potliwość, mokra skóra, wypadanie włosów.
  • Psychiczny i nerwowy: niestabilny, drażliwy, trudny do spania, drżenie rąk.
  • Serce: kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie, niewydolność serca.
  • Układ mięśniowo-kostny: łatwe zmęczenie, bóle kości, osteoporoza.

W nadczynności tarczycy wywołanej chorobą Gravesa-Basedowa zwykle występują inne objawy, takie jak obrzęk podudzi stóp, wystające gałki oczne, pogorszenie widzenia, podwójne widzenie i owrzodzenia rogówki oka.

Niedoczynność tarczycy

Objawy niedoczynności tarczycy mogą się różnić w zależności od stopnia zaawansowania. Jednak na ogół objawy niedoczynności tarczycy rozwijają się powoli, często przez kilka lat.

Na początku możesz nie zauważyć objawów niedoczynności tarczycy, takich jak zmęczenie i przyrost masy ciała. Jednak im dłużej ten stan sprawi, że twoje procesy metaboliczne będą nadal spowalniać. Jeśli tak się stanie, będziesz odczuwać coraz bardziej wyraźne objawy.

Objawy niedoczynności tarczycy mogą obejmować zmęczenie, większą wrażliwość na zimne powietrze, zaparcia, suchość skóry, obrzęk twarzy, chrypkę, osłabienie mięśni, podwyższony poziom cholesterolu, ból mięśni, sztywność, obrzęk lub sztywność stawów, nieregularne lub obfite miesiączki, przerzedzenie włosów, spowolnienie tętno, depresja lub zaburzenia pamięci.

Jeśli niedoczynność tarczycy nie jest leczona, objawy podmiotowe i przedmiotowe ulegną pogorszeniu. Stymulacja tarczycy do uwalniania większej ilości hormonów może powodować obrzęk tarczycy (wole).

Ponadto Adna stanie się również zapominalska, powolna w myśleniu lub będzie zestresowana.

Trwająca niedoczynność tarczycy, inaczej zwana obrzękiem śluzowatym, jest rzadka, ale gdy już się pojawi, może zagrażać życiu. Objawy obejmują niskie ciśnienie krwi, spowolnienie oddychania, obniżoną temperaturę ciała, powolną reakcję, a nawet śpiączkę. W skrajnych przypadkach obrzęk śluzowaty może być śmiertelny.

Obrzęk tarczycy

Obrzęk tarczycy na szyi, zwany także wolem, jest zwykle bezbolesny. Inne objawy wola zależą od podstawowej choroby tarczycy. Albo to niedoczynność lub nadczynność tarczycy.

Objawy obrzęku tarczycy z powodu niedoczynności tarczycy obejmują:

  • Słaby
  • Przyrost masy ciała przy zmniejszonym apetycie
  • Nie mogę znieść zimna
  • Sucha skóra i wypadanie włosów
  • Często czuję się senny
  • Zaparcia (trudności w wypróżnianiu)
  • Emocje są niestabilne i często zapominają
  • Zmniejszona funkcja wizualna
  • Zmniejszona funkcja słuchu

Tymczasem cechy obrzęku tarczycy z powodu nadczynności tarczycy obejmują:

  • Utrata masy ciała
  • Nie mogę znieść upału
  • Czuję się niespokojny
  • Często czuję się zdenerwowany
  • Drżenie (mimowolne drgania kończyny, zwykle najwyraźniej widoczne w dłoniach)
  • Nadpobudliwy

W przypadku wola, aby ustalić, czy stwierdzono niedoczynność lub nadczynność tarczycy, konieczne jest dalsze badanie, aby sprawdzić poziom hormonów wytwarzanych przez tarczycę w szyi. Wole wymaga leczenia, od przyjmowania leków na tarczycę po operację. Wole nie znika samoistnie.

Różnica między obrzękiem tarczycy a węzłami chłonnymi

Guzek na szyi jest zwykle spowodowany obrzękiem tarczycy w szyi i węzłach chłonnych. Jak jednak odróżnić guzek między dwoma obrzękami?

Obrzęk tarczycy

Obrzęk tarczycy to guzek, który jest zwykle lity lub wypełniony płynem. Generalnie guzek tarczycy w szyi jest spowodowany kilkoma czynnikami, a mianowicie:

  • Niedobór jodu
  • Nadmierny wzrost tkanki tarczycy
  • Torbiel tarczycy
  • Rak tarczycy
  • Przewlekłe zapalenie tarczycy (zapalenie tarczycy)

Guz spowodowany powiększeniem tarczycy zwykle znajduje się w środkowej części szyi, podobnie jak jabłko Adama u mężczyzn. Na ogół są małe i nie są wyczuwalne w dotyku, ponieważ znajdują się w tkance tarczycy lub znajdują się bardzo głęboko w gruczole.

Cechą charakterystyczną guzka w tarczycy jest to, że porusza się wraz z procesem połykania. Dzieje się tak, ponieważ gruczoły przyczepiają się do chrząstki, która służy do połykania. Ruch bryły odbywa się na ogół od dołu do góry.

Obrzęk węzłów chłonnych

Węzły chłonne są częścią układu odpornościowego, który pomaga organizmowi zwalczać ciała obce. Przedostanie się ciał obcych, takich jak wirusy czy bakterie, grozi zakłóceniem zdrowia organizmu. Ponadto węzły chłonne dostarczają również białe krwinki do zwalczania wirusa lub bakterii.

Guzki na szyi z powodu węzłów chłonnych zwykle występują z powodu pewnych infekcji bakteryjnych lub wirusowych. Zwykle obrzęk występuje w pobliżu zakażonej części ciała. Na przykład obrzęk szyi jest zwykle spowodowany infekcją gardła.

Ponadto obrzęk węzłów chłonnych może być również spowodowany chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów i rak.

Inne stany, które mogą również powodować obrzęk węzłów chłonnych, to uraz lub stosowanie niektórych leków, takich jak dilantyna (lek zapobiegający malarii).

Oprócz szyi obrzęk węzłów chłonnych może pojawić się również w pachwinach, pod pachami, pod żuchwą i za uszami.

Guzki spowodowane obrzękiem węzłów chłonnych zwykle znajdują się po prawej lub lewej stronie szyi. Zwykle wielkości grochu lub fasoli, nawet większy. Ogólnie rzecz biorąc, ta grudka jest dość widoczna z zewnątrz i jest wyczuwalna po dotknięciu.

Ponadto inne objawy, które mogą wystąpić, to katar, ból gardła, ból ucha, gorączka i zmęczenie.

Guzki węzłów chłonnych na szyi pojawiają się z powodu pewnych warunków, takich jak:

  • Ból gardła
  • Odra
  • Infekcja ucha
  • Infekcja zęba
  • gruźlica
  • Syfilis
  • Toksoplazma
  • Chłoniak (rak limfy)

Natychmiast skonsultuj się z lekarzem, jeśli wystąpią również następujące objawy:

  • Guzy nie znikają nawet po tygodniach
  • Trudno oddychać
  • Pocenie się w nocy
  • Utrata masy ciała
  • Osłabienie lub utrata czucia wokół obrzęku
  • Możliwości leczenia chorób tarczycy

Leczenie choroby tarczycy

Oto różne opcje leczenia chorób tarczycy:

Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy jest stanem trwającym całe życie. U wielu osób leki na tarczycę mogą pomóc zmniejszyć lub złagodzić objawy.

Niedoczynność tarczycy można leczyć lewotyroksyną (Levothroid, Levoxyl). Jest to syntetyczny lek hormonu tarczycy T4, który naśladuje działanie hormonu tarczycy normalnie wytwarzanego przez organizm.

Ten lek ma na celu przywrócenie zrównoważonego poziomu hormonu tarczycy we krwi. Po normalizacji poziomu hormonów objawy niedoczynności tarczycy zwykle zanikają lub przynajmniej stają się znacznie łatwiejsze do opanowania.

Po rozpoczęciu leczenia może upłynąć kilka tygodni, zanim zaczniesz odczuwać ulgę. Będziesz potrzebować dalszych badań krwi, aby monitorować swoje postępy. Ty i Twój lekarz będziecie współpracować, aby ustalić dawkę i plan leczenia, który najlepiej poradzi sobie z objawami.

W większości przypadków osoby z niedoczynnością tarczycy będą musiały pozostać na tym leku do końca życia. Jednak nie będziesz dalej stosować tej samej dawki. Aby upewnić się, że leki na tarczycę nadal działają prawidłowo, lekarz powinien co roku badać poziom TSH (hormonu stymulującego tarczycę).

Jeśli poziom we krwi wskazuje, że lek nie działa zgodnie z przeznaczeniem, lekarz dostosuje dawkę do momentu osiągnięcia równowagi hormonalnej.

Efekty uboczne tego leczenia są rzadkie. Jeśli jednak użyjesz zbyt dużej ilości hormonu tarczycy, mogą wystąpić zawroty głowy, kołatanie serca i trudności ze snem.

Kobiety w ciąży mogą potrzebować zwiększenia wymiany tarczycy nawet o 50 procent. Efekty podania dawki początkowej lub zmiany dawki można zaobserwować w badaniach laboratoryjnych po około 4 do 6 tygodniach.

Nadczynność tarczycy

Nadczynność tarczycy można leczyć jodem (jod radioaktywny), lekami przeciwtarczycowymi lub chirurgicznie (tyroidektomia). Również poprzez wprowadzenie zmian w diecie.

Jod radioaktywny

Ten lek może zniszczyć część tarczycy i kontrolować objawy nadczynności tarczycy. Poziom radioaktywnego jodu stosowanego w tym zabiegu jest dość niski, więc nie musisz się martwić o uszkodzenie całego organizmu.

Zaletami tego zabiegu są szybkość i łatwość wykonania oraz niski odsetek nawrotów. Wadą jest to, że po terapii może wystąpić nawrót nadczynności tarczycy nawet w 50%.

Zabieg ten nie jest zalecany dla kobiet w ciąży lub planujących ciążę w ciągu najbliższych 6 miesięcy. Ponieważ może uszkodzić rozwój tarczycy płodu.

Ponadto pacjenci mogą stosować leki przeciwtarczycowe, dzięki czemu nadczynność tarczycy można kontrolować w ciągu 6 tygodni do 3 miesięcy.

Leki przeciwtarczycowe

Leki na gruczoł tarczycy do kontrolowania nadczynności tarczycy to tyreostatyki. Ten lek przeciwtarczycowy hamuje syntezę hormonów tarczycy i tłumi efekty autoimmunologiczne.

Podawanie tego leku początkowo w największej dawce lub w zależności od stanu klinicznego, a następnie zmniejszenie do najniższej dawki, w której poziom hormonu tarczycy nadal mieści się w granicach normy.

Skutkami ubocznymi tego leku są wysypki na skórze, swędzenie, alergie, bóle mięśni i bóle stawów.

Przykłady leków przeciwtarczycowych obejmują propylotiouracyl (PTU), metimazol, karbimazol.

Chirurgia tarczycy (tyroidektomia)

Operację tarczycy można wykonać całkowicie lub częściowo. Operacja tarczycy jest konieczna, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:

  • Ciężka nadczynność tarczycy u dzieci.
  • Nie wyleczony radioaktywnym jodem, lekami przeciwtarczycowymi lub innymi lekami na tarczycę i innymi metodami leczenia.
  • Obrzęk tarczycy powoduje ciężkie opuchnięcia oczu.
  • Obrzęk powoduje problemy z oddychaniem lub trudności w połykaniu.
  • Potrzebujesz szybkiego powrotu do zdrowia, takich jak kobiety w ciąży, matki planujące ciążę za 6 miesięcy lub osoby z niestabilną chorobą serca.

Inne leki na tarczycę podawane na nadczynność tarczycy to beta-blokery. Lek ten służy do zmniejszania objawów nadczynności tarczycy, takich jak kołatanie serca, drżenie rąk i inne. Przykładami tych leków są propranolol i metoprolol.

Dieta na nadczynność tarczycy

Osoby, które mają pewne cechy powiększonej tarczycy z powodu nadczynności tarczycy, można przezwyciężyć, stosując zdrową dietę.

Zdrowa dieta na nadczynność tarczycy polega na spożywaniu pokarmów bogatych w wapń (brokuły, migdały, ryby, okra); pokarmy bogate w witaminę D (sardynki, olej z wątroby dorsza, łosoś, tuńczyk i grzyby); pokarmy bogate w magnez (gorzka czekolada, migdały, orzechy nerkowca, produkty pełnoziarniste); oraz pokarmy zawierające selen (grzyby, brązowy ryż, kuaci, sardynki).

Nadczynność tarczycy utrudnia wchłanianie wapnia w organizmie. Jeśli nie ma wapnia, kości stają się podatne na łamliwość, a ryzyko osteoporozy może prowadzić do łamliwości kości i osteoporozy.

Witamina D może pomóc organizmowi łatwiej przyswajać wapń z pożywienia. Możesz również uzyskać spożycie witaminy D dla organizmu, opalając się rano. Ponieważ większość witaminy D powstaje w skórze poprzez absorpcję światła słonecznego.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found