Pojawienie się trądziku torbielowatego, który wygląda na większy, twardszy, czerwony i jest bardziej bolesny niż inne typy, jest z pewnością dość niepokojące. Te pryszcze są często pokryte makijażem, aby nie były zbyt oczywiste. Znajdź przyczyny i leczenie.
Co to jest trądzik torbielowaty?
Trądzik kamienny lub znany w świecie medycznym jako trądzik torbielowaty to jeden z rodzajów trądziku, który jest dość poważny. Ten stan tworzy się głęboko w skórze, spowodowany przez blokady spowodowane nagromadzeniem martwych komórek skóry.
Trądzik torbielowaty może również pojawić się, ponieważ bakterie zostają uwięzione w porach i ostatecznie zakażają skórę. W rezultacie powstają duże, czerwone, wypełnione ropą pryszcze lub guzki.
Niektóre osoby z tym stanem odczuwają ból, gdy przypadkowo dotknie się pryszcz. Jednak nieliczni przyznają również, że nie odczuwają bólu podczas uciskania trądziku.
Jeśli ten stan nie zostanie natychmiast wyleczony, stan zapalny w najgłębszych warstwach skóry może się rozprzestrzeniać, powodując pękanie porów. W rezultacie stan zapalny rozprzestrzenia się na otaczającą tkankę skórną. Zapalenie, które jest już szeroko rozpowszechnione, może wywołać pojawienie się nowego trądziku torbielowatego.
Przyczyny trądziku torbielowatego
Zasadniczo przyczyny trądziku torbielowatego są takie same jak w przypadku innych postaci trądziku. Ta niezakaźna choroba skóry zaczyna się od zatkanych porów z powodu nadmiaru sebum, brudu i martwych komórek skóry.
Zatkane pory ułatwiają namnażanie się bakterii powodujących trądzik, infekując w ten sposób otaczającą tkankę skórną.
Istnieje kilka czynników, które powodują zatykanie porów skóry, jak następuje.
- Genetyka, niosąca geny rodziców, którzy mają problemy ze skórą trądzikową.
- Łatwość pocenia się powoduje, że wysoki poziom nawilżenia skóry i bakterie łatwiej się namnażają.
- Używanie produktów kosmetycznych, które nie są odpowiednie, szczególnie dla skóry tłustej.
Jedną z rzeczy, która odróżnia trądzik torbielowaty od innych trądziku, jest rola hormonów. Na trądzik torbielowaty duży wpływ ma równowaga poziomów hormonów w organizmie, czyli produkcja nadmiernej ilości hormonów androgenowych.
Androgeny to hormony wspierające pracę narządów płciowych. Jednak androgeny mogą również stymulować gruczoły łojowe (olejowe) do produkcji sebum.
Nadmierny poziom androgenów powoduje, że gruczoły łojowe stają się bardziej aktywne. W efekcie zwiększa się produkcja sebum, dzięki czemu pory łatwiej się zatykają, a skóra jest narażona na rozwój trądziku.
Zaburzenia równowagi hormonalnej zwykle pojawiają się w okresie dojrzewania, przed miesiączką, w związku z zespołem policystycznych jajników (PCOS).
Charakterystyka i objawy trądziku torbielowatego
Ogólnie rzecz biorąc, główną cechą trądziku torbielowatego jest duży czerwony guzek przypominający czyrak. Te pryszcze mają miękką konsystencję i często są bolesne w dotyku. Jednak ten ból nie zdarza się każdemu.
Oprócz dużych czerwonych guzków istnieje kilka innych objawów, które mogą wskazywać na trądzik torbielowaty.
- Duże grudki są równomiernie rozmieszczone, bez wypukłego białego szczytu.
- Ropa, która wyjdzie, gdy pryszcz dojrzeje i pęknie.
Ten stan zwykle występuje na twarzy. Jednak ten duży czerwony pryszcz może również atakować inne części ciała, a mianowicie trądzik na ciele, na przykład na klatce piersiowej, plecach i okolicy za uszami.
Spośród wielu pryszczów trądzik torbielowaty może trwać od tygodni do miesięcy. Po pęknięciu te pryszcze powodują również, że skóra wytwarza nowe komórki pigmentowe.
Dzięki temu blizny potrądzikowe utrzymają się dłużej. Mało tego, kolor skóry blizn potrądzikowych również stanie się ciemniejszy.
Jak pozbyć się trądziku torbielowatego
Jeśli obawiasz się pojawienia się trądziku torbielowatego, powinieneś skonsultować ten problem z lekarzem. Początkowo lekarz zdiagnozuje ten problem skórny na podstawie wyglądu Twojej skóry.
Jeśli nie jest to pryszcz, który wygląda na stan zapalny, może być widoczna czerwona blizna.
Po ustaleniu, jakiego rodzaju trądziku doświadcza Twoja skóra, lekarz zazwyczaj zapewni opcje leczenia, aby pozbyć się trądziku. Oto kilka zabiegów, które lekarze zwykle zalecają w przypadku trądziku torbielowatego.
Medycyna miejscowa
Wybór leku miejscowego (maści lub kremu) na trądzik zwykle zależy od wieku, lokalizacji pryszcza i ciężkości stanu. Większość pacjentów podda się leczeniu trądziku, które wpływa na rozwój doświadczanego trądziku.
Poniżej przedstawiono niektóre z treści miejscowych leków na trądzik, które są powszechnie stosowane w celu pozbycia się trądziku torbielowatego.
- Nadtlenek benzoilu zabija bakterie powodujące trądzik ( Propionibacterium acnes )
- Retinoidy, szczególnie dla pacjentów z zaskórnikami
- Kwas azelainowy do leczenia nierównego kolorytu skóry
- Dapson powszechnie stosowany u kobiet
Podczas leczenia nie zaleca się ściskania pryszcza. Powodem jest to, że wyciskanie pryszczy tylko spowolni proces gojenia się skóry. W rzeczywistości ten nawyk może również powodować infekcje i powodować blizny, które są trudne do usunięcia.
Antybiotyki
Jeśli trądzik torbielowaty jest spowodowany infekcją bakteryjną, oznacza to, że potrzebujesz antybiotyków, aby leczyć ten problem. Antybiotyki stosuje się w celu zmniejszenia liczby bakterii i zmniejszenia stanu zapalnego.
Niestety, ten lek nie hamuje produkcji nadmiaru sebum i martwych komórek skóry. Dlatego antybiotyki nie są stosowane jako pojedyncze leczenie, ale jako dodatkowe leki.
Aby uzyskać optymalne wyniki, stosując antybiotyki, należy również stosować nadtlenek benzoilu. Pomaga również zmniejszyć ryzyko rozwoju oporności na antybiotyki.
Należy pamiętać, że leczenie trądziku antybiotykami należy stosować tylko krótkoterminowo. Jeśli stan trądziku się poprawi, antybiotyki zostaną odstawione.
//wp.hellosehat.com/center-health/dermatologia/trądzik/antybiotyk-medycyna-na-trądziku/
Terapia hormonalna
Oprócz kombinacji antybiotyków i innych leków stosuje się również terapię hormonalną, aby pozbyć się trądziku torbielowatego, szczególnie u kobiet. Jednym z rodzajów leków do terapii hormonalnej jest spironolakton.
Spironolakton jest zwykle stosowany u kobiet z trądzikiem zapalnym. Powód, ten lek może zmniejszyć produkcję nadmiaru oleju, który może zatykać pory.
Chociaż dość skuteczne, stosowanie spironolaktonu ma różne skutki uboczne, szczególnie u osób, które doświadczają pewnych chorób. Na przykład osoby z chorobami serca, rakiem piersi i szyjką macicy muszą uważać na ten lek.
Izotretynoina
Izotretynoina lub lepiej znana jako accutane to lek powszechnie stosowany w leczeniu trądziku torbielowatego. Jednak stosowanie tego leku powinno być nadzorowane przez lekarza. Powodem jest to, że określenie dawki izotretynoiny zależy od masy ciała pacjenta.
Ta metoda będzie polecana tym, którzy próbowali antybiotyków i nadtlenku benzoilu, ale nie poczynili żadnych postępów.
Należy zauważyć, że stosowanie izotretynoiny ma pewne skutki uboczne, takie jak spierzchnięte usta, bóle stawów, uszkodzenie wątroby. Jeśli wystąpi którykolwiek z objawów, natychmiast skonsultuj się z dermatologiem.
Co więcej, izotretynoina nie jest również zalecana kobietom w ciąży, ponieważ może powodować wady wrodzone, wcześniaki, a nawet śmierć. Dlatego przed użyciem przez kobiety najpierw upewnij się, że nie jest w ciąży.
Jak zapobiegać trądzikowi torbielowatemu?
Chociaż może się zagoić i zniknąć, uparty trądzik może pojawić się ponownie, szczególnie u tych z was, którzy mają skórę skłonną do trądziku. Oto kilka sposobów, które możesz zrobić, aby zapobiec trądzikowi torbielowatemu.
- Myj twarz 1-2 razy dziennie.
- Ogranicz produkty promujące trądzik, takie jak czekolada i produkty mleczne.
- Prysznic natychmiast po treningu.
- Używaj kremu nawilżającego i kremu przeciwsłonecznego, szczególnie na twarz i skórę wystawioną na słońce.
- Wystarczająco snu.
- Używaj produktów kosmetycznych na bazie wody i bezolejowych.
- Unikaj dotykania twarzy brudnymi rękami.
- Zmieniaj pościel przynajmniej raz w miesiącu.
Oprócz niektórych powyższych nawyków musisz również radzić sobie ze stresem, aby trądzik torbielowaty nie pojawił się ponownie. Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby złagodzić stres, na przykład zająć się hobby, które kochasz lub regularnie ćwiczyć.
