Wielu myśli, że jeśli raz zachorowałeś na ospę wietrzną, nie możesz jej ponownie na zawsze. Nie popełnij błędu, ponieważ nie wyklucza to, że choroba powróci w przyszłości w innej postaci, a mianowicie ospie. W świecie medycznym półpasiec jest znany jako półpasiec Półpasiec.
Co to jest półpasiec?
Półpasiec to zakaźna choroba skóry wywołana przez Ospa wietrzna i półpasiec. W Indonezji, oprócz półpaśca, półpasiec jest również często określany jako półpasiec.
Jednak ten rodzaj opryszczki należy odróżnić od choroby o tej samej nazwie, a mianowicie opryszczki narządów płciowych. Opryszczka narządów płciowych to choroba przenoszona drogą płciową wywoływana przez wirusa Opryszczka zwykła.
Półpasiec może dotknąć każdego, kto chorował na ospę wietrzną. Oznacza to, że półpasiec może wystąpić u dzieci, które wcześniej chorowały na ospę wietrzną jako niemowlę, lub dzieci urodzonych przez matki, które chorowały na ospę wietrzną w czasie ciąży. Może również wystąpić ospa wężowa, chociaż objawy poprzednich przypadków ospy wietrznej nie są tak oczywiste.
Ponieważ oba rodzaje ospy są wywoływane przez wirusy Varicella zoster.
Co powoduje półpasiec?
Każdy, kto chorował na ospę wietrzną, rzeczywiście wytworzy specjalne przeciwciała, aby zapobiec nawrotom choroby. Ale po leczeniu i wyleczeniu z ospy wietrznej wirus Varicella zoster właściwie nie całkowicie zniszczone.
Wirus nadal żyje i pozostaje w sieci neuronowej, ale znajduje się w stanie „uśpienia” lub nieaktywności. Jeśli w dowolnym momencie wirus odrodzi się lub zostanie wybudzony przez określone czynniki wyzwalające, może wystąpić półpasiec lub półpasiec.
Cóż, główną przyczyną ponownego ataku wirusa ospy jest problem z układem odpornościowym. Gdy układ odpornościowy jest słaby, wirus postrzega to jako złotą okazję do powrotu do życia.
Niektóre rzeczy, które mają szansę wskrzesić wirusa wywołującego ospę, to:
- Poważny stres i depresja
- Wiek starzenia
- Choroba upośledzająca układ odpornościowy, taka jak rak lub HIV/AIDS
- Przechodzą leczenie raka, takie jak chemioterapia i radioterapia
- Spożywanie leków, zwłaszcza immunosupresyjnych, które są zwykle stosowane po przeszczepieniu narządu
Należy podkreślić, że ta choroba półpaśca jest mało prawdopodobna, jeśli nigdy nie chorowałeś na ospę wietrzną ani nie byłeś narażony na kontakt z wirusem Varicella zoster poprzednio.
Czy półpasiec jest zaraźliwy?
W przeciwieństwie do ospy, która jest łatwo zaraźliwa, półpasiec nie przenosi się z jednej osoby na drugą. Jeśli miałeś ospę wietrzną, ale nie miałeś ospy wietrznej, jest bardzo mało prawdopodobne, że ludzie wokół ciebie zachorują.
Jednak aktywny wirus ospy prawdziwej może zostać przeniesiony z osoby, która ma półpasiec na kogoś, kto nigdy nie chorował na ospę wietrzną. W takich przypadkach zarażona osoba nie choruje na półpasiec, ale zapada na ospę wietrzną.
Należy zauważyć, że wirus półpaśca nie rozprzestrzenia się przez kaszel lub kichanie, ale przez bezpośredni kontakt z płynami lub pęcherzami na skórze. Jeśli pęcherze lub pęcherze na skórze nie pojawiły się lub po tym, jak pęcherze utworzyły skorupę, osoba również nie może przenosić wirusa półpaśca.
Dlatego powinieneś unikać bezpośredniego kontaktu fizycznego z osobami chorymi na ospę wietrzną, jeśli nigdy jej nie miałeś. Szczególnie dla niektórych osób, których układ odpornościowy jest słaby, takich jak kobiety w ciąży, noworodki, osoby starsze lub cierpiące na pewne choroby.
Jakie są oznaki i objawy półpaśca?
Półpasiec to rozwój ospy wietrznej. Wtedy objawy będą zwykle bardziej nasilone.
Ospa węża może w rzeczywistości pojawić się na dowolnej części ciała, ale zwykle wysypka na skórze pojawia się tylko na jednej części ciała. Dzieje się tak, ponieważ wirus atakuje tylko niektóre części nerwów, więc na skórze w tym obszarze pojawia się wysypka.
Charakterystyka lub cechy wysypki skórnej z powodu półpaśca zwykle wygląda następująco:
- Wysypka czerwonych, skupionych plam na niektórych częściach ciała, takich jak plecy, twarz, szyja i uszy
- Pęcherze lub pęcherze wypełnione płynem, które łatwo pękają
- Wysypka powoduje swędzenie, ból, drętwienie
W niektórych rzadkich przypadkach wysypka może wydawać się bardziej rozległa i wyglądać podobnie do wysypki po ospie wietrznej.
Oprócz wysypki pojawi się również kilka innych objawów, takich jak:
- Gorączka
- Dreszcze
- Bół głowy
- Poważne zmęczenie
- Słabe mięśnie
- Ból stawu
- Nudny
- Ból, ciepło, drętwienie lub mrowienie
- Wrażliwy na światło
- Obrzęk węzłów chłonnych
Ból jest zwykle pierwszym objawem półpaśca, ale odczuwany ból może się różnić w zależności od osoby. Niektórzy ludzie tak naprawdę tego nie odczuwają, podczas gdy inni czują, że ból jest bardzo silny, a nawet intensywny. Zazwyczaj intensywność bólu zależy od miejsca, w którym pojawia się ból.
Jakie komplikacje mogą wynikać z półpaśca?
Półpasiec może również powodować komplikacje, które są rzadkie, ale dość poważne, a mianowicie:
- Wysypka i ból angażujące oko, dlatego wymaga specjalnego leczenia, aby zapobiec uszkodzeniu cukierka do oczu.
- Utrata słuchu lub ból w jednym lub obu uszach, a język traci zdolność smakowania jedzenia.
- Infekcja bakteryjna charakteryzująca się zaczerwienieniem, obrzękiem i ciepłą w dotyku skórą.
- Problemy z nerwami zależą od ich lokalizacji. Generalnie może prowadzić do zapalenia mózgu (zapalenie mózgu), porażenia twarzy, a także problemów ze słuchem i równowagą.
Jak leczyć półpasiec?
Jeśli masz półpasiec, lekarz zazwyczaj przepisuje leki, które mogą pomóc zmniejszyć objawy, takie jak:
- Leki przeciwwirusowe (acyklowir, walacyklowir i famcyklowir) zmniejszające ból i przyspieszające powrót do zdrowia.
- Lek przeciwzapalny (ibuprofen) łagodzący ból i obrzęk skóry.
- Leki przeciwbólowe zmniejszające ból w pęcherzach lub pęcherzach na skórze.
- Leki przeciwhistaminowe, takie jak difenhydramina (Benadryl) w leczeniu swędzącej skóry.
- Leki w postaci kremu lub maści do stosowania miejscowego, takie jak lidokaina, w celu zmniejszenia bólu w pęcherzach skórnych.
- Lek kapsaicyny (Zostrix) pomaga zmniejszyć ból nerwów spowodowany neuralgią poopryszczkową, która zwykle występuje po wyzdrowieniu z ospy wietrznej.
Objawy, które pojawiają się z powodu wirusa półpaśca, można wyleczyć, wykonując kilka czynności, w tym:
- Upewnij się, że wysypka na skórze jest zawsze czysta, sucha, aby zapobiec ryzyku infekcji.
- Używaj luźnej odzieży, aby zapewnić komfort, jednocześnie unikając nadmiernego tarcia o skórę.
- Unikaj stosowania kremów z antybiotykiem lub opatrunków samoprzylepnych, ponieważ mogą spowolnić proces gojenia.
- Jeśli trzeba zakryć wysypkę, użyj dobrej jakości bandaża samoprzylepnego, aby zapobiec pogorszeniu się stanu skóry.
- Wysypiaj się i odpoczywaj, aby przyspieszyć proces regeneracji.
- Zastosuj zimny kompres na dotknięty obszar skóry, aby zmniejszyć ból i swędzenie.
Jeśli wystąpią oznaki i objawy wskazujące na półpasiec, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Wcześnie rozpoczęte leczenie przeciwwirusowe może szybciej wyleczyć wysypkę.
Generalnie półpasiec może się zagoić i zagoić w ciągu kilku tygodni. Jeśli jednak objawy nie ustąpią w ciągu 10 dni, należy ponownie skonsultować się z lekarzem w celu dalszego leczenia.
Jak zapobiegać półpasiec?
Zapobieganie półpaścowi można uzyskać, podając szczepionki. Istnieją 2 szczepionki, które mogą pomóc w zapobieganiu tej chorobie, a mianowicie szczepionka przeciwko ospie wietrznej (varicella) i szczepionka przeciwko półpaścowi (varicella-zoster).
1. Szczepionka na ospę wietrzną
Szczepionka przeciwko ospie wietrznej (Varivax) stała się rutynową immunizacją, którą należy podawać dzieciom, aby zapobiec ospie wietrznej. Zwykle podaje się 2 razy, czyli w wieku 12-15 miesięcy i powtarza się ponownie w wieku 4-6 lat. Ta szczepionka może być również podawana osobom dorosłym, które nigdy wcześniej nie chorowały na ospę wietrzną.
Chociaż szczepionka nie może zagwarantować, że w ogóle nie zachorujesz na ospę wietrzną, podanie szczepionki może przynajmniej zmniejszyć prawdopodobieństwo ciężkości choroby. Z drugiej strony szczepionka pomoże również zmniejszyć ryzyko powikłań choroby, niż nie otrzymanie szczepionki w ogóle.
2. Szczepionka na półpasiec
Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) zaleca podanie szczepionki przeciwko półpaścowi osobom powyżej 50 roku życia. Ponieważ ta grupa wiekowa ma większe ryzyko rozwoju półpaśca i jego dalszych powikłań.
Istnieją dwa rodzaje szczepionek przeciwko ospie wietrznej i półpaścowi, a mianowicie Zostavax (szczepionka żywa półpaśca) i Shingrix (szczepionka rekombinowana półpaśca). Zostavax został zatwierdzony w 2006 r. przez Food and Drug Administration (FDA) lub odpowiednik Agencji Nadzoru ds. Żywności i Leków (BPOM) w Indonezji.
Wykazano, że ten rodzaj szczepionki zapobiega i chroni przed półpaścem przez około pięć lat. Jest to żywa szczepionka podawana w postaci zastrzyku, zwykle w ramię. Podczas gdy shingrix został zatwierdzony przez FDA w 2017 roku i jest alternatywą z wyboru dla Zostavax.
Uważa się, że szczepionka shingrix zapewnia ochronę przed półpaścem przez okres do pięciu lat. Jest to nieożywiona szczepionka zbudowana ze składników wirusowych, podawana w dwóch dawkach. Shingrix jest zwykle zalecany osobom powyżej 50 roku życia, w tym osobom, które wcześniej otrzymywały szczepionkę Zostavax.
Jednak szczepionka Zostavax na ogół nie jest zalecana przed ukończeniem 60. roku życia. Najczęstszym skutkiem ubocznym szczepionki przeciwko półpaścowi jest zaczerwienienie, ból, obrzęk i swędzenie w miejscu wstrzyknięcia skóry.
Ponadto ta szczepionka może czasami powodować bóle głowy jako kolejny efekt uboczny. Niewiele różni się od szczepionki przeciwko ospie wietrznej, szczepionka na półpaśca również nie gwarantuje, że będziesz całkowicie chroniony lub w ogóle nie będziesz mieć półpaśca.
Jednak ta szczepionka może przynajmniej pomóc zmniejszyć ryzyko nasilenia choroby i powikłań, których możesz doświadczyć.
Zasadniczo te dwa rodzaje szczepionek zapobiegających ospie wietrznej i ospie prawdziwej są stosowane jedynie jako środek zapobiegawczy. Nie jest przeznaczony do leczenia osób, które obecnie cierpią na ospę wietrzną lub półpasiec.
Czy ktoś nie powinien otrzymać szczepionki na półpasiec?
Choć jest to korzystne, okazuje się, że nie każdy może otrzymać szczepionkę przeciwko półpaścowi. Nawet jeśli jest dozwolona, to zwykle wymaga od lekarza dużego namysłu, dostosowując stan zdrowia organizmu.
Oto lista niektórych grup osób, które powinny otrzymać zalecenie lekarza przed otrzymaniem szczepionki przeciwko półpaścowi:
- Doświadczyłeś ciężkich reakcji alergicznych lub objawów na żelatynę, antybiotyk neomycynę lub inne składniki szczepionki przeciwko półpaścowi.
- Osoby z bardzo słabym układem odpornościowym.
- Kobieta w ciąży.
- Osoby cierpiące na chorobę zakaźną.
Zalecamy dalszą konsultację z lekarzem przed podaniem szczepionki. Lekarz rozważy podanie szczepionki w zależności od Twojego stanu zdrowia.
Większość osób, które wcześniej chorowały na półpasiec, nie rozwinie tej choroby w późniejszym życiu. Jednak w rzadkich przypadkach może się zdarzyć, że ta choroba nawróci więcej niż jeden raz.
