Słuch jest jednym z głównych zmysłów człowieka, który komunikuje się i ostrzega ciało. Poprzez zmysł słuchu możesz poczuć wibracje zwane dźwiękiem. Nazywa się to procesem słyszenia, który obejmuje części ucha i mózgu. Poniższe wyjaśnienie omówi, jak przebiega proces słyszenia, od odbierania fal dźwiękowych po wysyłanie ich do mózgu.
Jakie są części ucha i ich funkcja w procesie słyszenia?
Przed omówieniem procesu słyszenia należy poznać części ucha i ich funkcję jako zmysłu słuchu. Oto wyjaśnienie.
1. Ucho zewnętrzne
Ucho zewnętrzne składa się z małżowiny usznej i przewodu słuchowego. W procesie słyszenia ucho zewnętrzne jest odpowiedzialne za przesyłanie dźwięku do błony bębenkowej (bębenka ucha).
Płat ucha, znany również jako małżowina uszna, zbudowany jest z chrząstki pokrytej skórą. Małżowina uszna zbiera dźwięk i kieruje go do przewodu słuchowego.
Tymczasem kanał słuchowy ma około 4 cm długości i składa się z części zewnętrznej i wewnętrznej. Zewnętrzna strona wyłożona jest owłosioną skórą, która zawiera gruczoły tworzące woskowinę.
Włosy rosną na zewnątrz przewodu słuchowego i służą jako ochraniacz i środek dezynfekujący.
2. Ucho środkowe
Ucho środkowe to wypełniona powietrzem przestrzeń, która jest połączona z tylną częścią nosa długą, cienką rurką zwaną trąbką Eustachiusza.
W przestrzeni ucha środkowego znajdują się trzy kości, które przenoszą dźwięk z błony bębenkowej do wnętrza ucha. Kość nazywa się młoteczek, kowadełko, oraz strzemiączko.
Zewnętrzna ściana ucha środkowego to błona bębenkowa, natomiast ściana wewnętrzna to ślimak (ślimak). Górna granica ucha środkowego tworzy kość poniżej środkowego płata mózgu.
Tymczasem podstawa ucha środkowego pokrywa podstawę dużej żyły odprowadzającej krew z głowy.
3. Ucho wewnętrzne
Ucho wewnętrzne to komora składająca się z kostnego labiryntu i błoniastego labiryntu, jeden w drugim.
W błędniku kostnym znajduje się jama wypełniona okrągłymi kanałami, które odpowiadają za funkcję równowagi.
Wspomniane wyżej części ucha są ze sobą powiązane. Te części łączą się w procesie słyszenia, dzięki czemu możesz zrozumieć dźwięk lub dźwięk.
Jaka jest kolejność procesu słuchania?
Proces słyszenia to proces przekształcania wibracji dźwiękowych ze środowiska zewnętrznego na potencjały czynnościowe.
Wibrujące obiekty wytwarzają dźwięk, a te wibracje wywierają nacisk na powietrze, znany jako fale dźwiękowe.
Twoje ucho potrafi rozróżniać różne cechy dźwięku, takie jak wysokość i głośność, które odnoszą się do częstotliwości fal dźwiękowych i percepcji natężenia dźwięku.
Pomiary częstotliwości dźwięku są mierzone w hercach (Hz, cykle na sekundę). Ludzkie ucho może wykryć częstotliwości od 1000 do 4000 herców.
Tymczasem uszy dziecka słyszą częstotliwości w zakresie 20-20 000 Hz.
Natężenie dźwięku jest mierzone w decybelach (dB). Zakres słyszalności człowieka w skali decybelowej wynosi od 0-13 dB. Wszystkie wymienione właściwości muszą przejść proces wejścia do systemu centralnego.
Cytowany z National Institute on Deafness and Other Communication Disorders (NIDCD), oto kolejność procesu słuchania, którą musisz znać.
- Fale dźwiękowe docierają do ucha zewnętrznego i przemieszczają się przez wąskie przejście zwane kanałem słuchowym, które prowadzi do błony bębenkowej.
- Bębenek bębenkowy wibruje z nadchodzących fal dźwiękowych i przekazuje te wibracje do trzech małych kości w uchu środkowym.
- Kości w uchu środkowym wzmacniają lub zwiększają wibracje dźwiękowe i przesyłają je do ślimaka.
- Po tym, jak wibracje powodują wibrację płynu w ślimaku, fale dźwiękowe przemieszczają się wzdłuż błony podstawnej. Komórki rzęsate, czyli komórki czuciowe znajdujące się nad błoną podstawną kontrolują fale dźwiękowe. Komórki rzęsate w pobliżu szerokiego końca ślimaka wykrywają dźwięki o wysokim tonie, podczas gdy te bliżej środka wykrywają dźwięki o niskim tonie.
- Gdy komórki rzęsate się poruszają, maleńkie elementy przypominające włosy (znane jako stereocilia), które znajdują się na szczycie komórek rzęsatych, uderzają w strukturę i pochylają się nad nimi. Powoduje to otwarcie stereocilia. Następnie substancja chemiczna wchodzi do komórki i wytwarza sygnał elektryczny.
- Nerw słuchowy przenosi te sygnały do ośrodkowego układu nerwowego (mózgu) i przekształca je w dźwięki, które rozpoznajemy i rozumiemy.
Jakie są funkcje mózgu związane z procesem słyszenia?
Kiedy sygnały z nerwu słuchowego są przenoszone do mózgu, mózg wykonuje swoją funkcję, wspierając Twoje potrzeby.
Cytowane przez Światową Organizację Zdrowia, oto różne funkcje mózgu związane z procesem słyszenia.
1. Zablokuj niechciane dźwięki
Ta zdolność mózgu pozwala wyraźnie słyszeć i komunikować się w zatłoczonym i hałaśliwym pomieszczeniu.
Jest to również znane jako efekt koktajlu lub efekty koktajlowe.
Wraz z wiekiem twoja zdolność słyszenia w zatłoczonym pomieszczeniu będzie się zmniejszać.
Ta zdolność pogorszy się, gdy masz ubytek słuchu lub chorobę ucha, która wpływa na słuch.
2. Określ lokalizację źródła dźwięku
Po zakończeniu procesu słuchania mózg może dość dokładnie określić źródło dźwięku.
Na przykład wiesz, skąd dochodzi dźwięk, wiesz, gdzie się zwrócić, aby szukać głośników, i wiesz, gdzie szukać samolotów lub ptaków.
Istnieją specjalne nerwy, które radzą sobie z tym w ośrodkowym układzie nerwowym.
3. Określ włączenie i wyłączenie dźwięku
Twój zmysł słuchu ma funkcję ostrzegania przed każdym rodzajem sygnału. Istnieją komórki mózgowe, które reagują tylko na inicjację dźwięku, podczas gdy inne komórki mózgowe reagują tylko na zmiany dźwięku, aby stać się nieaktywne.
Na przykład, gdy ktoś włączy klimatyzator, zauważysz to. Podobnie, gdy urządzenie jest wyłączone.
4. Interakcja bodźców dźwiękowych z innymi częściami mózgu
Stymulacja dźwiękiem wywołuje interakcje z innymi częściami mózgu, aby zapewnić odpowiednią reakcję.
Dlatego, jeśli usłyszysz alarm przeciwpożarowy, twoje ciało automatycznie zareaguje, prowadząc do ucieczki, kołatania serca i gotowości do natychmiastowego ruchu.
Innym przykładem jest matka, która czuje się bardziej czujna, gdy słyszy płacz swojego dziecka, niż inni ludzie.
Niektóre dźwięki mogą wywoływać gniew, przyjemność lub coś innego. Krótko mówiąc, wrażenia wynikające z procesu słyszenia mieszają się z mechanizmami organizmu i stają się jedną całością.
