Lekarze zazwyczaj doradzają hospitalizację lub hospitalizację, jeśli choroba jest wystarczająco ciężka. Hospitalizacja prowadzona jest również jako środek zapobiegawczy, zapobiegający przenoszeniu chorób. Jakie choroby wymagają więc pozostania chorego w szpitalu?
Musisz być hospitalizowany, jeśli doświadczasz…
Choroby zakaźne są główną przyczyną większości hospitalizacji. Dane Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) pokazują, że z łącznej liczby 57 milionów zgonów w 2008 r. 36 milionów zmarło z powodu chorób zakaźnych. Dlatego choroby zakaźne wymagają dodatkowego leczenia, aby poprawić jakość życia pacjenta.
Mimo to skierowania do hospitalizacji nie ograniczają się tylko do przypadków chorób zakaźnych. Poniżej wymieniono niektóre choroby, które są powszechne w Indonezji i wymagają hospitalizacji pacjentów.
1. Biegunka i wymioty
Nie zostaniesz od razu hospitalizowany, jeśli masz biegunkę lub wymioty, ponieważ większość przypadków szybko ustępuje dzięki prostym domowym sposobom. Jeśli jednak choroba nie ustąpi, nasili się lub wystąpią objawy odwodnienia, wówczas lekarz skieruje Cię na hospitalizację.
Łączna liczba hospitalizowanych pacjentów z tych dwóch chorób w latach 2009-2010 wyniosła 3,38%, według danych Ministerstwa Zdrowia. Wymioty i biegunka mogą atakować każdego bezkrytycznie, od niemowląt, dzieci i dorosłych. Jednak w porównaniu z dorosłymi, dzieci i niemowlęta są grupą wiekową najczęściej hospitalizowaną z powodu tych dwóch chorób przewodu pokarmowego.
2. Niewydolność serca
Niewydolność serca to stan, w którym mięsień sercowy przestaje działać, przez co serce nie może prawidłowo pompować krwi. Typowe objawy niewydolności serca to duszność, zmęczenie i obrzęk nóg, brzucha, kostek lub dolnej części pleców.
Kiedy serce przestaje funkcjonować, musisz być hospitalizowany, aby zespół lekarzy mógł nadal monitorować twój stan i zapobiegać jego pogorszeniu, aby nie okazało się to śmiertelne. Odsetek hospitalizacji pacjentów z niewydolnością serca w Indonezji wynosi około 2,71 proc.
3. Zapalenie płuc
Zapalenie płuc to infekcja płuc wywołana przez bakterie, wirusy lub grzyby. Charakterystycznym objawem tej choroby jest „mokre płuco”, kiedy stan zapalny infekcji powoduje, że płuca wytwarzają więcej śluzu.
Wczesne stadia zapalenia płuc można nadal leczyć ambulatoryjnym i przyjmując antybiotyki, takie jak amoksycylina. Jeśli jednak gorączka nadal wzrośnie powyżej 40ºC pomimo przyjmowania leków, duszności i ciągłego kaszlu, lekarz zaleci hospitalizację. Podczas hospitalizacji zespół lekarzy w razie potrzeby poda infuzję, aby zapobiec odwodnieniu i aparat oddechowy przez rurkę tlenową.
Niemowlęta, małe dzieci i dorośli w wieku 65 lat i starsi to grupy osób, które są narażone na wysokie ryzyko hospitalizacji z powodu zapalenia płuc, niezależnie od stanu ciała i nasilenia objawów.
4. Posocznica
Posocznica (sepsa) to zatrucie krwi, które komplikuje infekcję lub uraz. Sepsa może być śmiertelna. Objawy sepsy obejmują gorączkę, trudności w oddychaniu, ból brzucha i nieprawidłowe bicie serca.
Zapalenie wywołane sepsą może uszkadzać różne układy narządów i powodować niewydolność narządów.
Bez leczenia sepsa może przejść w ciężką wstrząs septyczny i w końcu doprowadzić do śmierci. Dlatego osoby z tym schorzeniem zazwyczaj muszą przejść hospitalizację.
5. Niewydolność nerek
Nerki, które nie działają, nie mogą odfiltrować toksyn. Stosy toksyn w organizmie z czasem mogą powodować uszkodzenia innych narządów w ciele. Ta choroba postępuje bardzo szybko, może dalej się pogarszać w ciągu kilku dni lub nawet godzin i może powodować komplikacje.
Dlatego osoby z niewydolnością nerek muszą być hospitalizowane. Po powrocie ze szpitala pacjent musi również kontynuować leczenie ambulatoryjne, aby lekarz mógł monitorować postępy swojego stanu. Poprawia się lub wymaga bardziej szczegółowego leczenia uzupełniającego.
Należy być świadomym objawów niewydolności nerek, takich jak uczucie osłabienia, duszności, bóle brzucha, swędzenie skóry, obrzęk kostek i dłoni, częste skurcze mięśni i inne, aby natychmiast skonsultować się z lekarzem.
6. Anemia
Źródło: Shutterstock Większość przypadków anemii nie wymaga hospitalizacji. Jeśli jednak objawy niedokrwistości są tak poważne, że powodują zmniejszenie/utratę przytomności, nieprawidłowe zmiany częstości akcji serca, poważne problemy z oddychaniem (niemożność oddychania), zalecono pozostanie w szpitalu do czasu powrotu do zdrowia.
7. Gruźlica (TB)
Gruźlica (TB) jest wywoływana przez infekcję bakteryjną, która zwykle atakuje płuca, ale może również atakować inne narządy, takie jak serce i kości.
Infekcja gruźlicy jest wysoce zaraźliwa, dlatego choremu zaleca się hospitalizację w celu poddania kwarantannie rozprzestrzeniania się bakterii. Zwłaszcza jeśli objawy gruźlicy nasilają się, mimo że wcześniej przyjmowali leki i rutynowo przyjmowali leczenie ambulatoryjne.
8. Skok
Udar to uszkodzenie mózgu spowodowane upośledzeniem przepływu krwi. Komórki mózgowe, które nie otrzymują wystarczającego przepływu odżywczego krwi, powoli umierają w ciągu kilku minut. Nieleczony szybko udar może spowodować trwałe uszkodzenie mózgu, a nawet śmierć.
Dlatego pacjenci po udarze powinni natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską. Zazwyczaj pacjentom zaleca się hospitalizację, a także fizjoterapię, aby funkcje ich organizmu mogły powrócić do normy.
Objawy udaru mózgu mogą wystąpić nagle. Objawy obejmują zawroty głowy, mrowienie lub drętwienie części ciała oraz utratę zdolności poruszania twarzą, rękami lub nogami.
9. Martwo urodzony
Niemowlęta, które umierają po ponad 20. tygodniu ciąży, nazywane są martwymi urodzeniami lub poronienie. Martwe urodzenia mogą być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak stan matki, płodu, a także problemy z łożyskiem.
Matki, które muszą przejść poród, aby urodzić martwe dziecko, muszą być później hospitalizowane. Celem jest przywrócenie zdrowia fizycznego matki po porodzie.
10. Krwawienie wewnętrzne
Krwawienie wewnętrzne występuje w tkankach, narządach lub jamach ciała, które uległy uszkodzeniu lub traumie. Na przykład wypadek, uderzenie tępym przedmiotem lub efekt uboczny twardych narkotyków.
Ponieważ występuje wewnątrz organizmu, krwawienie to jest trudne do wykrycia i zdiagnozowania, w przeciwieństwie do krwawienia zewnętrznego, które wnika w skórę.
W tym stanie pacjent wymaga hospitalizacji, aby lekarz mógł ustalić przyczynę i źródło krwawienia, naprawić powstałe w wyniku krwawienia szkody i zapobiec pogorszeniu się stanu.
