Poziom świadomości osoby można ocenić na podstawie trzech wskaźników, a mianowicie oczu, mowy i ruchów ciała. Skala Glasgow, znana również jako GCS, jest najczęściej używanym systemem oceny poziomu świadomości osoby po ostrym urazie głowy.
Metoda tego testu jest prosta, ale wiarygodna i wystarczająco obiektywna, aby zarejestrować początkowy i kolejne poziomy świadomości osoby po urazie głowy. Sprawdź pełniejsze wyjaśnienie testu Glasgow Coma Scale poniżej.
Pochodzenie skali Glasgow Coma
Skala Glasgow Coma Scale to metoda oceny poziomu świadomości danej osoby. Ta metoda oceny została stworzona w 1974 roku przez brytyjskich neurochirurgów Grahama Teasdale'a i Bryana Jenneta. Tych dwóch ekspertów łączyło wspólne zainteresowanie urazami głowy i mechanizmami ostrego uszkodzenia mózgu, które wcześniej nie interesowały neurologów.
Zainteresowanie Grahama Teasdale'a tematem urazów głowy i badaniami klinicznymi zaczęło się, gdy przeszedł podstawowe szkolenie medyczne i chirurgiczne w Royal Victoria Hospital w Newcastle. Około 1970 roku miał okazję wygłosić materiał w Instytucie Nauk Neurologicznych w Glasgow z profesorem Bryanem Jennettem. Oboje opublikowali następnie artykuł na temat oceny śpiączki i upośledzonej świadomości, proponując ustrukturyzowaną metodę badawczą znaną jako Skala Śpiączki Glasgow.
Po 40 latach ta metoda jest nadal uważana za skuteczną i obiektywną w ocenie poziomu świadomości osoby po urazie głowy.
W przeszłości Glasgow Coma Scale aka GCS była używana tylko do określenia świadomości osoby po urazie głowy, teraz ta metoda jest również używana przez lekarzy do oceny poziomu świadomości z powodu różnych innych stanów nagłych medycznych. Niektóre z tych warunków obejmują:
- Udar niedokrwienny
- Infekcja wewnątrzczaszkowa
- ropień mózgu
- Ogólne obrażenia fizyczne
- Śpiączka nieurazowa
- Zatrucie
Należy zauważyć, że chociaż ta skala może: używany do określania poziomu świadomości U osoby ta ocena nie może być wykorzystana do zdiagnozowania przyczyny osoby doświadczającej obniżonej świadomości lub śpiączki.
Poziom świadomości i aktywność mózgu
Twój mózg ma funkcję utrzymywania świadomości. Aby optymalnie wykonywać te funkcje, Twój mózg potrzebuje odpowiedniej ilości tlenu i glukozy. Tak, w spożywanym jedzeniu lub napoju znajduje się wiele substancji, które wpływają na związki chemiczne w mózgu. Substancje te mogą pomóc w utrzymaniu, a nawet obniżeniu świadomości, na przykład kofeina.
Napoje takie jak kawa, napoje gazowane, czekolada, herbata i napoje energetyczne zawierają kofeinę, która może zwiększać aktywność mózgu, dzięki czemu jesteś bardziej przebudzony. Z drugiej strony środki przeciwbólowe, uspokajające i alkohol powodują senność, a tym samym obniżają świadomość.
Niektóre stany, które uszkadzają komórki mózgowe, mogą również wpływać na twoją świadomość, takie jak poważny uraz głowy, demencja, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona lub udar. Śpiączka to najpoważniejsza utrata przytomności. Śpiączka jest spowodowana obrzękiem lub krwawieniem w tkance mózgowej.
Obrzęk, który występuje w tkance mózgowej, powoduje ściskanie mózgu znajdującego się w kości czaszki. W rezultacie ciśnienie w mózgu dramatycznie wzrasta. Krew i tlen nie mogą dostać się do mózgu. Na tym etapie funkcja mózgu jest zaburzona. Ludzie w śpiączce żyją, ale nie są w stanie reagować na żadne bodźce, w tym ból.
Przewodnik po pomiarze poziomu świadomości za pomocą Skali Glasgow (GCS)
Aby dowiedzieć się, jak dobry jest Twój poziom świadomości, Twój lekarz lub zespół medyczny przeprowadzi ocenę GCS. Lekarze wykorzystują tę ocenę do oceny reakcji oczu, mowy i ruchów ciała. Wynik lub wartość GCS uzyskuje się poprzez zsumowanie wartości uzyskanych z poniższych wskaźników.
odpowiedź oczu
- Jeśli oczy pacjenta otwierają się spontanicznie poprzez mruganie bez stymulacji przez zespół medyczny, uzyskane punkty GCS wynoszą 4.
- Jeśli oczy pacjenta są otwarte, gdy zespół medyczny zapewnia stymulację werbalną, czyli za pomocą głosu lub poleceń, uzyskany wynik GCS wynosi 3.
- Jeśli oczy pacjenta są otwarte, gdy zespół medyczny zapewnia stymulację bólu, to uzyskane punkty GCS wynoszą 2.
- Jeśli oczy pacjenta w ogóle się nie otwierają lub pozostają szczelnie zamknięte mimo wydania przez zespół lekarski poleceń i bodźców bólowych, to uzyskane punkty GCS wynoszą 1.
Głos
- Jeśli pacjent jest w stanie poprawnie odpowiedzieć na wszystkie pytania zadane przez zespół medyczny, to uzyskane punkty GCS wynoszą 5.
- Jeśli pacjent wykazuje dezorientację, ale potrafi jasno odpowiedzieć na pytania, to uzyskane punkty GCS wynoszą 4.
- Jeśli pacjent potrafi się komunikować, ale wypowiada tylko słowa, a nie jasne zdania, to uzyskane punkty GCS wynoszą 3.
- Jeśli pacjent tylko jęczy lub jęczy bez słów, to uzyskane punkty GCS wynoszą 2.
- Jeśli pacjent w ogóle nie wydaje dźwięku, mimo że zespół medyczny zaprosił go do komunikacji lub stymulacji opuszków palców, to uzyskane punkty GCS wynoszą 1.
Ruch
- Jeśli pacjent jest w stanie wykonać dwa różne polecenia zespołu medycznego, to uzyskana liczba punktów GCS wynosi 6.
- Jeśli pacjent jest w stanie podnieść rękę po stymulacji bólu w okolicy przez zespół medyczny, a także jest w stanie wskazać, który punkt boli, to uzyskane punkty GCS wynoszą 5.
- Jeśli pacjent jest w stanie uniknąć, gdy zespół medyczny podaje bodźce bólowe, ale nie jest kierowany do punktu bólowego, uzyskana liczba punktów GCS wynosi 4.
- Jeśli pacjent tylko zgina łokieć podczas stymulacji bólu, to uzyskana liczba punktów GCS wynosi 3.
- Jeśli pacjent może otworzyć łokieć tylko wtedy, gdy otrzyma stymulację bólu przez zespół medyczny, uzyskana liczba punktów GCS wynosi 2.
- Jeśli pacjent w ogóle nie reaguje na ruchy ciała, mimo że zespół medyczny wydał stymulację lub polecenie, to uzyskane punkty GCS wynoszą 1.
Można powiedzieć, że pacjent ma wysoki poziom świadomości, jeśli wynik wynosi 15. Tymczasem mówi się, że osoba ma niski poziom świadomości lub jest w śpiączce, jeśli wynik wynosi tylko 3.
