Słuch jest jedną ze zdolności ludzkiego ucha, która wspiera komunikację między sobą. Ponadto ucho działa również na utrzymanie równowagi ciała. Jeśli twoje uszy są zaburzone, oczywiście czynności, które wykonujesz, również napotykają przeszkody. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz poniższy przegląd anatomii ucha.
Zrozumienie anatomii ludzkiego ucha
Ucho ludzkie składa się z trzech części, a mianowicie ucha zewnętrznego (ucho zewnętrzne ) , ucho środkowe (ucho środkowe ) , i wreszcie ucho wewnętrzne (Ucho wewnętrzne ) . Rozważ ilustrację anatomii ucha opartą na następujących trzech częściach.
ucho zewnętrzne (ucho zewnętrzne)
Ta struktura ucha jest utworzona z małżowiny usznej (małżowiny usznej) i zewnętrznego przewodu słuchowego (przewodu słuchowego lub ucha). kanał uszny ). Małżowina uszna jest utworzona przez elastyczną chrząstkę, która jest mocno przytwierdzona do skośnej skóry. Służy do przechwytywania dźwięku i lokalizacji dźwięku. Małżowina uszna tworzy zagłębienie zwane małżowiną, a obrzeże nazywa się helisą.
Struktura płatka ucha składa się z:
- spirala
- Spirala
- Antyhelix
- dół łódeczkowaty
- trójkątny dół
- Crura antyhelikalna
- Antytragus
- Zraziki
- Tragus
Kanał uszny ( kanał uszny ) jest tworzony przez chrząstkę i kość skroniową. Mierzy około 4 cm od tragusa do błony bębenkowej (ryc. błona bębenkowa ), który jest również znany jako błona bębenkowa i krzywe w kształcie litery S.
Łuk pomaga zapobiegać przedostawaniu się ciał obcych do błony bębenkowej. W przedniej strukturze przewodu słuchowego znajduje się kłykieć żuchwy, a na jego końcu wyrostek sutkowaty.
W uchu zewnętrznym znajduje się kilka nerwów czuciowych, takich jak nerw uszny, nerw potyliczny, nerw uszno-skroniowy i gałąź uszna nerwu fagowego (nerw Arnolda).
Zaburzeniem ucha, z którym możesz się zmierzyć, gdy masz problemy z uchem zewnętrznym, jest zapalenie ucha zewnętrznego. Ten stan jest również znany jako ucho pływaka.
ucho środkowe (ucho środkowe)
Funkcją tej części ucha jest przesyłanie dźwięku zebranego przez małżowinę uszną do ucha wewnętrznego. Ta część ucha rozciąga się od jamy do błony bębenkowej, do okienka owalnego składającego się z kości młoteczka, kowadełka i strzemiączka oraz wielu skomplikowanych ścian.
błona bębenkowa
Błona bębenkowa to cienka i półprzezroczysta błona, która oddziela ucho zewnętrzne od ucha środkowego i składa się z pars flaccida i pars tensa. Kość młoteczka jest mocno przytwierdzona do błony bębenkowej we wklęsłym kształcie zwanym garbkiem. Struktura wyższa niż garbek nazywana jest pars flaccida, a reszta to pars tensa.
W błonie bębenkowej znajdują się trzy nerwy czuciowe, a mianowicie:
- Nerw uszno-skroniowy
- Nerwy Arnolda
- gałąź nerwu bębenkowego
Na wewnętrznej powierzchni błony bębenkowej znajdują się ruchome łańcuchy kostne zwane kosteczkami kostnymi, a mianowicie:
- Malleus (młot)
- Kowadełko (kowadło)
- Strzemię (strzemię)
Te elementy kostne przekazują i wzmacniają fale dźwiękowe do 10 razy silniejsze niż powietrze do ucha wewnętrznego.
trąbka Eustachiusza
Trąbka Eustachiusza, która łączy ucho środkowe z górną częścią przełyku i nosa (nosogardła). Jego funkcją jest wyrównywanie ciśnienia powietrza przy ruchu otwierania i zamykania. Ważnymi mięśniami ucha środkowego są mięsień strzemiączkowy i ścięgno napinacza bębenka.
Poziomy odcinek nerwu twarzowego przecina jamę bębenkową. Dlatego też paraliż nerwów lub mięśni twarzy prowadzi do zaburzonej ostrości głosu i uszkodzenia ucha wewnętrznego.
Następujące warunki mogą wystąpić, gdy ucho środkowe ma problemy:
- Zapalenie ucha środkowego
- Perforacja błony bębenkowej (pęknięta błona bębenkowa)
- Barotrauma
- Myringitis
Ucho wewnętrzne (Ucho wewnętrzne)
Ta struktura ucha nazywana jest jamą labiryntową, której zadaniem jest pomoc w równoważeniu i przenoszeniu dźwięku do ośrodkowego układu nerwowego. Wnęka ta jest utworzona z błędnika kostnego, który jest szeregiem kości skroniowych i błędnika błoniastego (worki i kanały błonowe). Labirynt membranowy posiada również elementy składowe, a mianowicie:
Ślimak
ślimak ( ślimak ) jest ważnym organem w uchu wewnętrznym w postaci muszli ślimaka. Kształt przypomina rurę wygiętą do tyłu o 2,5 koła z zakończeniem w kształcie stożka.
Ta sekcja ma trzy komory, a mianowicie przedsionek łuski, przewód ślimakowy i błonę bębenkową. Ślimak zawiera narząd Cortiego, który przekształca fale dźwiękowe w impulsy nerwowe.
Przedsionkowy
Część przedsionkowa stanowi łącznik między ślimakiem a kanałami półkolistymi. Składa się z woreczka i łagiewki, czyli komórek rzęsatych, które utrzymują głowę w równowadze z siłą grawitacji, gdy ciało znajduje się w spoczynku.
Półkolisty
Kanały półkoliste to kanały półkoliste składające się z trzech odrębnych kanałów, a mianowicie poziomego kanału półkolistego, górnego pionowego kanału półkolistego i tylnego pionowego kanału półkolistego, który zawiera bańkę. Służy to określeniu świadomości pozycji głowy podczas ruchów obrotowych lub skręcających.
Zaburzeniem ucha, z którym możesz się spotkać, gdy masz problemy z uchem wewnętrznym, jest zapalenie błędnika. Ponadto niedosłuch czuciowo-nerwowy występuje również w przypadku uszkodzenia ucha wewnętrznego, a konkretnie nerwu ślimakowego.
Jak możesz słyszeć?
Na podstawie anatomii ucha badałeś struktury, które tworzą ucho, a mianowicie ucho zewnętrzne, ucho środkowe i ucho zewnętrzne. Trzy części ucha stają się kanałem dla dźwięku z zewnątrz, który wnika i jest tłumaczony w mózgu.
Relacja ze Stanford Childrens, proces słyszenia zaczyna się od ucha zewnętrznego, które odbiera dźwięk w postaci wibracji lub fal wokół ciebie. Następnie dźwięk jest obniżany do kanału słuchowego tak, że wywiera nacisk lub uderzenie na błonę bębenkową (błonę bębenkową). Kiedy błona bębenkowa wibruje, drgania będą przekazywane do kosteczek słuchowych, dzięki czemu wibracje są wzmacniane i wysyłane do ucha wewnętrznego.
Gdy wibracje dotrą do ucha wewnętrznego, są przekształcane w impulsy elektryczne i wysyłane do nerwu słuchowego w mózgu. Mózg następnie tłumaczy te impulsy jako dźwięk.
Po zapoznaniu się z anatomią ucha zrozumiesz, że ucho to nie tylko narzędzie do słyszenia, ale także do utrzymania równowagi. Pozwala chodzić, skakać, biegać bez upadku. Jeśli czujesz problem z uchem, natychmiast skonsultuj się z lekarzem, aby uzyskać właściwą diagnozę i leczenie.
