Energię do aktywności czerpiesz z węglowodanów, tłuszczów i białek zawartych w jedzeniu. Chociaż oba pochodzą z pożywienia, te trzy składniki odżywcze przejdą różne procesy tworzenia energii.
Z tych trzech węglowodanów są głównym źródłem energii. Jak Twój organizm przetwarza węglowodany na energię? Jak szybko przebiega ten proces? Oto odpowiedź.
Organizm przekształca węglowodany w glukozę
Węglowodany można znaleźć w różnych produktach spożywczych, takich jak owoce, warzywa, a nawet mięso. Jednak głównym źródłem węglowodanów są podstawowe produkty spożywcze, takie jak ryż, makaron, makaron, kukurydza, bulwy i tym podobne.
Trawienie węglowodanów już trwa w ustach. Tutaj zęby zmiażdżą jedzenie za pomocą języka i śliny. Enzymy ptialiny w ślinie rozkładają węglowodany na glukozę (cukier), która jest mniejsza i prostsza.
Przemiana węglowodanów w glukozę zachodzi w żołądku i jelitach. W ten sposób węglowodany staną się prostymi cząsteczkami glukozy po dotarciu do jelita cienkiego. Proces ten jest ważny w całym procesie powstawania energii.
Glukoza jest następnie wchłaniana przez narządy jelita cienkiego i krąży w organizmie wraz z krwią. To powoduje, że poziom glukozy we krwi jest wyższy niż wcześniej. Jest to znane jako wzrost poziomu cukru we krwi po jedzeniu.
Im więcej źródeł węglowodanów jesz, tym więcej powstaje glukozy. Pokarmy bogate w cukier (sacharoza, sztuczne słodziki, cukier rafinowany itp.) generalnie powodują szybszy wzrost poziomu cukru we krwi.
Proces wytwarzania energii z glukozy
Poziom glukozy we krwi wzrośnie wkrótce po jedzeniu. Dlatego jeśli zrobisz test cukru we krwi wkrótce po jedzeniu, twój poziom cukru we krwi (GDS) będzie wysoki.
Wykrywając wzrost poziomu cukru we krwi, twoje ciało natychmiast wysyła sygnał do trzustki. Trzustka reaguje uwalnianiem insuliny. Ten hormon informuje komórki organizmu, że główne źródło energii (glukoza) jest dostępne.
Następnie hormon insulina „otwiera drzwi” komórek organizmu, dzięki czemu glukoza z krwi może dostać się do niej. Wewnątrz komórek glukoza przechodzi szereg procesów chemicznych z tlenem, aby wytworzyć adenozynotrójfosforan (ATP). Jest to główny produkt procesu tworzenia energii.
ATP jest cząsteczką przenoszącą energię, która sprawia, że komórki są zdolne do działania. Każda komórka w twoim ciele wykorzystuje ATP do wykonywania swojej własnej funkcji. Na przykład komórki w żołądku wykorzystują ATP do rozkładania pokarmu.
Tymczasem komórki mięśnia sercowego wykorzystują ATP do pompowania krwi, a komórki mięśniowe wykorzystują go do aktywności. Wszystko, co robisz, od oddychania po energiczne ćwiczenia, wymaga do działania ATP.
Nie cała glukoza glukoza jest bezpośrednio przekształcana w energię
Jeśli ATP jest wyczerpane, komórki organizmu nie mogą działać tak, jak powinny. Mięśnie nie są w stanie się kurczyć i stajesz się zmęczony. Organizm musi natychmiast znaleźć glukozę i ponownie uruchomić proces tworzenia energii.
Dlatego organizm nie zawsze przetwarza glukozę w energię. Kiedy poziom cukru we krwi jest wysoki, insulina pełni również inną funkcję, a mianowicie pomaga organizmowi przekształcić nadmiar cukru w rezerwy energii zwane glikogenem.
Ta rezerwa energii jest magazynowana w mięśniach, komórkach tłuszczowych i wątrobie (wątrobie). Kiedy organizmowi zaczyna brakować ATP, glikogen zamienia się z powrotem w glukozę. Glukoza przechodzi następnie proces tworzenia energii, jak opisano wcześniej.
Wszystkie te procesy będą przebiegać w równowadze, jeśli Twoje dzienne spożycie cukru mieści się w granicach. Jeśli jednak zjesz w nadmiarze węglowodany lub słodkie produkty, twoje ciało przechowa je w innej formie.
Wątroba przekształci nadmiar glukozy w tłuszcz zwany trójglicerydami. W dłuższej perspektywie nagromadzenie trójglicerydów i zła dieta może zwiększać ryzyko chorób przewlekłych, takich jak choroby serca, udar i cukrzyca typu 2.
Jak długo trwa przemiana węglowodanów w energię?
Ogólnie rzecz biorąc, rodzaje węglowodanów dzielą się na węglowodany proste i złożone. Węglowodany proste znajdują się w cukrze, owocach, mleku, syropie i słodkich produktach, podczas gdy węglowodany złożone znajdują się na ogół w produktach włóknistych.
Węglowodany proste nie muszą przechodzić procesu rozkładu na prostsze formy. Dlatego proces rozkładu jest szybszy, czyli mniej niż 15 minut. Oznacza to jednak również, że poziom cukru we krwi wzrośnie szybciej.
Natomiast proces tworzenia energii z węglowodanów złożonych jest znacznie dłuższy. Organizm musi przekształcić go w glukozę, a następnie przetworzyć w ATP. Jednak ten proces nie spowoduje szybkiego wzrostu poziomu cukru we krwi.
Właśnie dlatego źródła pokarmowe złożonych węglowodanów są lepszym wyborem dla tych z was, którzy kontrolują poziom cukru we krwi. Te pokarmy nie spowodują niebezpiecznych warunków z powodu drastycznego wzrostu poziomu cukru we krwi.
